صافی کف پا 

بخش اول

هنگامی که تمام ناحیه کف پا در هنگام ایستادن در تماس با زمین قرار گرفته یا نزدیک به زمین باشد، به این شرایط در اصطلاح صافی کف پا گفته می شود. در نتیجه این مشکل، هیچ انحنا یا قوس مشخصی در کف پا وجود ندارد. صافی کف پا یک مشکل عادی است که بر ۲۰ تا ۳۰ درصد جمعیت تاثیر می گذارد. این مسئله یک نقص پیچیده است و انواع و میزان متفاوتی از آن در بین افراد مختلف قابل مشاهده می باشد. این مشکل با توجه به شدت می تواند سطوح مختلفی از علائم و ناتوانی ها را برای فرد به همراه داشته باشد. صافی کف پا همچنین به عنوان اختلال عملکرد تاندون تیبیال خلفی یا کف پای صاف نیز شناخته می شود.

فیزیوتراپی یکی از بهترین روش های غیر جراحی برای درمان صافی کف پا محسوب می شود. روش های مورد استفاده در فیزیوتراپی به شرح زیر هستند:

تکنیک درمان دستی (MTT)

ورزش درمانی (TE)

باز آموزی عصبی عضلانی (NMR)

تمرین های حرکتی

انواع صافی کف پا

دو نوع رایج از صافی کف پا را می توان در بین افراد مشاهده کرد که عبارت از صافی کف پای انعطاف پذیر و صافی کف پای سخت است.

اگر یک نفر در حالت نشسته یا ایستاده بر روی انگشتان خود، انحنای کف پا داشته باشد، اما با قرار دادن کامل پا بر روی زمین، انحنا یا قوس کف پا از بین برود، فرد مورد نظر صافی کف پای انعطاف پذیر دارد. به هر حال، اگر صرف نظر از نشسته یا ایستاده بودن، کف پای فرد صاف باشد، در اصطلاح به این مشکل صافی کف پای خشک یا واقعی گفته می شود.

به صافی کف پای انعطاف پذیر گاهی اوقات «صافی کف پای نوزادان» نیز می گویند، زیرا این مشکل ابتدا در زمان کودکی مشاهده می گردد. صافی کف پای مادرزادی یا خشک کمتر در بین کودکان رایج است. در حقیقت، تمام نوزادان با کف پای صاف به دنیا می آیند و انحنا یا قوس کف پای آنها تا سن ۵ یا ۶ سالگی تشکیل می شود. هنگامی که کف پای صاف خشک در بین افراد بزرگسال ایجاد می شود، در اصطلاح به این مشکل «کف پای صاف اکتسابی بزرگسالان» یا «اختلال عملکرد تاندون تیبیالیس خلفی» می گویند.

علت ها و دلایل

همانطور که قبلاً توضیح داده شد، بسیاری از افراد به صورت مادرزادی با کف پای صاف یا صافی کف پای انعطاف پذیر کودکان به دنیا می آیند، یا در سنین بزرگسالی به مشکل صافی کف پای اکتسابی بزرگسالان دچار می شوند. دلایل کمتر معمول ایجاد مشکل صافی کف پا به شرح زیر هستند:

اتصال غیر عادی مفاصل پشت پا: شرایطی است که در آن مفاصل پا به شکل غیر عادی به یکدیگر متصل شده یا رشد می کنند و به این ترتیب محدودیت در حرکت های مفصل ایجاد می شود.

۱- استخوان ناویکولر فرعی: یک زائده استخوانی در ناحیه تاندون تییبال خلفی است که باعث ضعیف شدن مقدار حمایت لازم از انحنای کف پا می شود.

۲- شل شدن رباط در نتیجه بیماری هایی مثل سندرم مارفان یا سندرم اهلرز- داتلوس.

۳- آرتروپاتی شارکو

۴- وارد شدن آسیب

۵- چاقی

۶- دیابت

۷- نوروپاتی

۸- بالا رفتن سن

۹- بارداری، به خاطر تغییرات هورمونی همچون بالا رفتن سطح الاستین

۱۰- پوکی استخوان

۱۱- استفاده بیش از حد پا

علائم و نشانه ها

کف پای صاف ممکن است هیچ علائمی را برای بیمار به همراه نداشته باشد. علائم این مشکل می تواند شامل درد در ناحیه داخلی پا، پاشنه، یا قوزک و نیز ناحیه خارج پا و زیر قوزک باشد. صاف شدن کف پا می تواند به چرخش پا و قوزک منجر شده و خم شدن پاشنه به جلو را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، کف پای صاف می تواند باعث ایجاد درد  در نواحی ساق پا (درد قدامی ساق پا)، زانو، ران، و پایین کمر شود.

تشخیص

برای تشخیص این مشکل می توان وضعیت پای فرد را در حالت ایستاده مورد بررسی قرار داد. در این حالت متخصص می تواند یک ارزیابی دقیق تر با استفاده از عکس برداری رادیولوژی انجام دهد تا به این ترتیب نوع دقیق صافی کف پا، علت ایجاد آن، و روش های درمانی مناسب آن را تشخیص دهد.

راه و روش درمان

فیزیوتراپی

درمان فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به این مشکل برای تسریع فرآیند بهبود، اطمینان از دستیابی به نتایج بهینه و کاهش احتمال عود مجدد آن لازم و ضروری می باشد.

مزایای فیزیوتراپی

بهبود وضعیت قرار گرفتن پا

بهبود الگوی راه رفتن

کاهش مشکلات حرکتی

کاهش درد و ریسک مشاهده مشکلات ثانویه مفصل